In mijn vorige blog hebben jullie kunnen lezen hoe de operatie gegaan is en hoe ik de eerste 3 dagen na de operatie door gekomen ben.
Vanaf dag 4 begon ik me echt heel erg goed te voelen, veel meer energie, vrijwel geen last meer van mijn buik, ook van de littekens weinig last, de pleisters eraf en er waren mooie kleine sneetjes te zien. Helaas was ik op dag 5 of 6 iets te overmoedig, als je je zo goed voelt loop je snel in de valkuil om al weer heel veel zelf te doen. Zo wilde ik even vazen uit de schuur pakken voor de mooie bloemen die ik had gekregen, daarvoor moest ik 'even' 2 fietsen opzij zetten(terwijl je de eerste weken niet mag tillen) dat opzij zetten ging best goed, ook de vazen uit de kast pakken ging goed...tot ik eenmaal weer binnen was...opeens vreselijke steken in m'n buik, ik kon niet meer rechtop staan en zelfs diep ademhalen deed pijn, natuurlijk enigszins angstig ben ik gaan liggen met een paracetamol, toen zakte het gelukkig weer af, die avond even heel rustig aan gedaan, de volgende dag kwam de pijn nog een keer terug toen ik blijkbaar ook iets te druk was. Met de operatie zijn ze door de buikspieren gegaan, die spiervezels hebben ongeveer 4 weken nodig om te herstellen, het was van mij niet handig om die buikspieren zo aan te spannen tijdens het tillen van de fietsen, daarmee maak je de vezels als het ware weer een beetje kapot, een paar dagen rustig aan gedaan en daarna heb ik die klachten niet meer terug gehad gelukkig!
T/m dag 6 heb ik dik vloeibaar gegeten en gedronken, nog steeds weinig trek in soep etc maar ik kon wel aardig het schema volgen, om de 2 uur iets eten en tussendoor drinken. De hele dag wekkers zetten was wel een must....
Op dag 7 het moment waar ik erg naar uit keek....een cracker eten en weer over op vast voedsel. Die ochtend eerst thee gedronken en gewacht tot iedereen de deur uit was, de cracker gesmeerd met wat boter en heerlijke oude 30+ kaas erop...en toen de eerste hapjes, super spannend maar wat was het lekker!! Met heel veel aandacht elk hapje goed kauwen(geloof me alles gaat heel anders smaken als je er lang op kauwt) en na het doorslikken zat ik letterlijk te wachten hoe het zakte en of dat goed ging, gelukkig viel het prima en gaf het geen problemen! Weer een stap dichterbij 'normaal' eten, de eerste cracker kreeg ik niet helemaal op maar dat kwam ook omdat het in het begin nog erg moeilijk 'voelen' was of ik vol zat of verzadigd was, nog steeds is dat soms lastig om te voelen.
's avonds dus ook voor het eerst wat kip en groente gegeten, met een heel klein stukje aardappel. De eiwitten zijn nu erg belangrijk dus het advies is om eerst je vlees/kip te eten en daarna je groente, de aardappel is het minst belangrijk tijdens die 'maaltijd'. Een maaltijd mocht je het nog niet noemen, het past op een schoteltje en dat kreeg ik in het begin nog niet op. Wel genoot ik echt van het eten, heerlijk om weer andere smaken te kunnen proeven en proberen. Het avondeten valt nog steeds erg goed, heel soms gaat het mis en krijg ik pijn, vaak komt dat omdat ik 2 hapjes te snel achter elkaar neem, ik moet dus echt m'n (kinder)bestek neerleggen en elk hapje goed laten zakken, daardoor doe ik dus ook erg lang over mijn maaltijd en moet ik het tussendoor soms 3x opwarmen, zo zit ik wel gewoon gezellig aan tafel met het gezin mee te eten.
Een enkele keer viel iets niet zo goed, ik heb het een keer met kabeljauw en bietjes gehad, daar kreeg ik ook pijn van en moest ik op een gegeven moment van braken.
Ik ben nu 4 weken verder en voel me nog steeds super goed, ik heb tussendoor een paar mindere dagen gehad, ik was de hele dag misselijk en onbestendig, geen trek in eten en dingen die ik normaal heerlijk vind kreeg ik niet meer weg, zelfs de cracker met kaas waar ik zo van genoot smaakte me niet, kwark kwam mijn neus uit(te vaak gegeten de laatste tijd?) en mijn favoriete zelfgemaakte groentesoep kon me niet blij maken. Alleen van de geur werd ik al misselijk. Inmiddels is dat wel weer bijgetrokken maar er zijn nog steeds dingen die ik niet lekker vind terwijl ik daar eerder zo van genoot. Van te voren is wel verteld dat je smaak kan veranderen, nou dat blijkt dus inderdaad.
Sinds deze week heb ik ook een gewone boterham geprobeerd te eten, tot nu toe at ik alleen crackers/beschuit of geroosterd brood omdat dat lekkerder uit elkaar valt en niet als een klont je maag/darm in komt. Een gewone boterham ging ook goed maar viel wel wat zwaar, ook ben ik nu 2x misselijk geworden na het eten van een boterham, ik moet nog even gaan ervaren of dat toeval is of echt door de boterham komt.
Het lukt me goed om aan 6 eetmomenten te komen, wel zet ik nog steeds de hele dag wekkers, 30 min voor een eetmoment tot 30 min na het eten mag ik niet drinken, dan blijft er dus tussendoor maar een uurtje over om te drinken, vocht is erg belangrijk en ook moeten we ongeveer 600 ml zuivel binnenkrijgen, de wekker zetten is echt noodzakelijk voor mij want een dag vliegt voorbij. Mijn avondeten smaakt mij op het moment echt het lekkerst, de rest van de dag eet ik omdat het 'moet', appel en banaan smaakt me ook lekker, blauwe bessen gaan ook goed maar een kiwi is al een paar keer niet zo goed gevallen, het is allemaal een kwestie van uitproberen dus. 's Avonds eet ik nu ongeveer 100 gr groente, 80 gram kip/tartaar/kalkoen en een half aardappeltje. Ook heb ik een keer een verse pastasaus met veel groente gemaakt en dat gegeten met courgette spaghetti, nasi met bloemkoolrijst was ook een fijne afwisseling. Verder durf ik nog niet heel spannende dingen te eten, iets zoets of vets durf ik nog niet aan, toch bang voor een dumping. Gisteren voor het eerst wat kip met groente en een paar theelepels rijst van de toko geprobeerd, ook dat is goed bevallen.
Inmiddels ook begonnen met 'sporten', ik probeer 2/3 keer per week ruim een uur te lopen in het bos(flink doorwandelen) en ik volg het krachtplan dat we vanuit de kliniek mee gekregen hebben, dat zijn oefeningen die ik thuis kan doen, langzaam ga ik dat uitbreiden met extra oefeningen en bezoekjes aan de sportschool.
Na 2,5 week ben ik weer aan het werk gegaan, de eerste week wat aangepaste uren en inmiddels gaan mijn gewone uren weer prima. Wel een beetje gedoe met de wekkers en het schema omdat je soms gewoonweg niet kan eten als de wekker gaat omdat ik bijvoorbeeld met een klant bezig ben. Ook in de avond is het even anders plannen omdat de avondmaaltijd anders erg laat wordt en dan word ik wel duizelig en trillerig op een gegeven moment. Maar ook hierin zal ik mijn weg wel vinden en zal mijn lichaam eraan gaan wennen.
Met de vermoeidheid valt het erg mee, waarschijnlijk komt dat ook omdat het afvallen nog niet enorm hard gaat. De weegschaal staat al ruim 2 weken stil, beetje frustrerend maar ik merk wel dat mijn lichaam verandert, ook het vetpercentage verandert dus dat is prima. Het schijnt heel normaal te zijn dat je lichaam in een soort stress stand gaat na de zware operatie en de veranderde levensstijl, je lichaam schijnt een automatisme te hebben om altijd terug te willen naar het zwaarste gewicht en houdt nu alles even vast voor 'slechte tijden'... Een normaal gegeven voor mensen met een Gastric-bypass operatie dus ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. Er is bij mij nu ongeveer 10 kilo af en pas weer kledingstukken die al een tijdje trouw in de kast hingen te wachten.
Al met al ben ik tot nu toe erg blij en tevreden, volgende keer zal ik een foto bij mijn blog plaatsen met een foto uit dec en een foto na een aantal weken.
Bedankt voor het lezen weer, heb je specifieke vragen mag je die uiteraard hieronder plaatsen maar als dat lastig gaat kan je mij ook altijd vinden op Facebook: Marie-Jose Keur- van Roosmalen of op instagram: Mjosekeur
Liefs M-J!
zondag 19 februari 2017
maandag 30 januari 2017
De gastric bypass operatie en de eerste dagen erna...
Daar ben ik weer! Ik had al eerder willen schrijven maar ik kan je vertellen: het is gewoon druk na zo'n operatie....
Ik zal beginnen bij het begin, donderdag 19 jan moest ik mij om 9u melden in het ziekenhuis, eerst nog even bloedprikken en toen door naar de afdeling. Daar kreeg ik een bed en mocht ik mij alvast voorbereiden. Een armbandje om, mijn charmante operatiehemd aan, een fijn onderbroekje van een soort gaas en witte operatiesokken.... ik zal de foto niet plaatsen...;-)
Ik was erg ontspannen, niet echt last van zenuwen, mijn moeder was mee maar toen ik eenmaal klaar zat in bed is zij lekker naar huis gegaan. Ik zou rond 10:45u ongeveer opgehaald worden om naar de ok te gaan dus ik kon nog even lezen etz.... Uiteraard moest ik al een paar uur nuchter zijn dus ik mocht alleen nog een slokje water nemen om een pilletje in te nemen. Terwijl ik nog rustig wat contact had op whatsapp werd ik opeens al om 10:10u opgehaald, voor op schema dus! Eenmaal boven kreeg ik alvast en infuus en nog een gezellig haarkapje op en toen werd ik vrij snel naar de ok gereden waar ik kennismaakte met de chirurg en zijn team, ze gingen goed voor me zorgen zeiden ze...en 'hup' weg was ik....
Het volgende moment werd ik wakker op de uitslaapkamer, op een of andere manier kom ik nooit zo lekker uit de narcose , ik weet niet waarom want ik ging er erg relaxed in.... Pijn in m'n buik, ontzettend droge mond en een beetje zere keel, ik probeerde een klok te zoeken maar alle beelden gingen op en neer, ik dacht te zien dat het op een gegeven moment rond 12 u was maar op de uitslaapkamer zakte ik ook steeds weer even weg natuurlijk. Ik weet nog dat ik me best 'zielig en alleen' voelde op een of andere manier, 8 operatiekamers dus ook een drukke uitslaapkamer, verpleging rent in de rondte en ik ervaarde dat als heel veel drukte waar ik maar tussen lag....klint zielig he? ;-) Op een gegeven moment kreeg ik een soort ijsje in m'n handen, daarmee kon ik mijn lippen bevochtigen en m'n mond van wat vocht voorzien, dat was fijn.
Geen idee hoeveel tijd er verstreken was maar ik werd naar zaal gereden. We lagen op een 4-persoonskamer, uiteindelijk lag ik daar met 2 dames uit mijn groep(duurde even voordat ik dat door had) en nog een heer die dezelfde operatie had gehad.
Vanaf toen begon de uitdaging van bijkomen, drinken, plassen etc.... En dat viel niet mee.....
Ik heb me behoorlijk verkeken op deze eerste 2 dagen in het ziekenhuis, ik heb dat best wel onderschat....(je vergeet het ook snel weer gelukkig) en heb me stiekem 's nachts wel even afgevraagd of ik dit echt wilde?? (heel kort hoor)
Het drinken viel niet mee, vooral water valt(nog steeds) gewoon zwaar, elk slokje bracht nogal wat teweeg, boeren, kokhalzen, overgeven(lucht) etc..... Maar toch wil je graag drinken want als je 500 ml vocht hebt gedronken mag het infuus eruit en mag je de volgende dag naar huis.... Al vrij snel lukte het om zelf naar de wc te lopen , dat was fijn, zeker 's nachts hebben we om de beurt het toilet bezocht, al was het alleen maar om even te bewegen, stukje te lopen want dat liggen op mijn rug in een ziekenhuisbed is niet ideaal, liggen op m'n zij ging nog niet helaas.
Maar goed, gelukkig werd het uiteindelijk ochtend... De eerste 2 dagen mag je alleen helder vloeibaar dus met thee en moeizaam met water lukte het toch om 500 ml te drinken dus werd er gezegd dat ik naar huis mocht die middag. Fijn natuurlijk al kon ik me er nog niet echt een beeld bij vormen want ik was echt nog wel heel slap en wat misselijk...
Om 13u hadden we nog wat uitleg van de arts over hoe en wat en werd er nog even op ons hart gedrukt rustig aan te doen: 'aan de buitenkant zien jullie maar 4 gaatjes maar aan de binnenkant is veel gebeurd en heeft er een zware operatie plaatsgevonden'.... En dat merkten we inderdaad...
Ik moest nog even laten zien dat ik mezelf de Fraxiparine injectie (tegen trombose) kon geven want dat moest ik thuis ook nog 8 dagen doen, gelukkig ging ook dat goed, ik zag daar tegenop maar door het gewoon te doen ging ik ook die drempel over. Om 13:30u werd ik opgehaald, beneden moesten we nog even langs de apotheek om de medicijnen op te halen, tijdens het wachten ben ik gaan zitten want wat was ik moe zeg....op dat soort momenten kende ik mezelf even niet terug.
Gelukkig ging de rit naar huis goed en was ik niet al te misselijk.
Tja en toen was ik thuis.... even zoeken waar ik lekker zat/lag en even m'n draai weer vinden.
De eerste nacht in mijn eigen bed heb ik meteen aardig geslapen, ik durfde nog niet op mijn zij te liggen dus was 's nachts vaak wakker. Zoekende hoe en wat ik het beste kon drinken, gewoon water ging inderdaad niet goed, daar waren we al op voorbereid, dus eerst met slimpie geprobeerd en later met Roosvicee, dat bleek bij mij het allerbest te gaan! Bouillon viel ook erg goed en fijn om wat zout binnen te krijgen. Degene die mij kennen weten dat ik een enorme theeleut ben maar helaas smaakte mijn favoriete thee helemaal niet meer zoals voor de operatie...bizar! Als ik de thee heel slap dronk ging het aardig maar nog steeds werd ik er niet heel enthousiast van. Ook mijn neus draaide overuren, ik rook alles heel erg sterk en dingen roken opeens heel anders....dat zal voornamelijk met de narcose te maken hebben.
Dag 3 mocht ik gaan beginnen met 'dik vloeibaar', dus optimel, gladde soep, yoghurt, kwark mocht ik gaan proberen. Nog steeds weinig trek en al helemaal geen honger dus soms maar iets proberen omdat de wekker ging, je moet toch proberen of je een en ander binnen kan krijgen om je niet al te slap te gaan voelen. Ook is het voor ons nu belangrijk om veel eiwitten binnen te krijgen om spierafbraak tegen te gaan. Optimel smaakte me niet, veel te zoet, kwark viel nog te zwaar, melk ging wel heel goed en smaakte me ook. Ik had vantevoren al een kippensoep ingevroren en in de blender gedaan, daar at ik soms wat van, viel goed maar ik had er nog weinig trek in.... Al met al kwam ik de eerste dagen goed door, steeds minder misselijk en hoefde bijna niet meer te kokhalzen. Kleine slokjes was echt wel nodig...
Op dag 3 begon ik me echt iets beter te voelen....en dat ging elke dag met stappen vooruit!
Hoe het mij verder verging de eerste week lezen jullie in mijn volgende blog!
Reageren mag maar is hier soms lastig door het blogprogramma.... leuk als je me ook volgt op facebook: Marie-Jose Keur- van Roosmalen of op instagram: Mjosekeur
Tot snel!
Ik zal beginnen bij het begin, donderdag 19 jan moest ik mij om 9u melden in het ziekenhuis, eerst nog even bloedprikken en toen door naar de afdeling. Daar kreeg ik een bed en mocht ik mij alvast voorbereiden. Een armbandje om, mijn charmante operatiehemd aan, een fijn onderbroekje van een soort gaas en witte operatiesokken.... ik zal de foto niet plaatsen...;-)
Ik was erg ontspannen, niet echt last van zenuwen, mijn moeder was mee maar toen ik eenmaal klaar zat in bed is zij lekker naar huis gegaan. Ik zou rond 10:45u ongeveer opgehaald worden om naar de ok te gaan dus ik kon nog even lezen etz.... Uiteraard moest ik al een paar uur nuchter zijn dus ik mocht alleen nog een slokje water nemen om een pilletje in te nemen. Terwijl ik nog rustig wat contact had op whatsapp werd ik opeens al om 10:10u opgehaald, voor op schema dus! Eenmaal boven kreeg ik alvast en infuus en nog een gezellig haarkapje op en toen werd ik vrij snel naar de ok gereden waar ik kennismaakte met de chirurg en zijn team, ze gingen goed voor me zorgen zeiden ze...en 'hup' weg was ik....
Het volgende moment werd ik wakker op de uitslaapkamer, op een of andere manier kom ik nooit zo lekker uit de narcose , ik weet niet waarom want ik ging er erg relaxed in.... Pijn in m'n buik, ontzettend droge mond en een beetje zere keel, ik probeerde een klok te zoeken maar alle beelden gingen op en neer, ik dacht te zien dat het op een gegeven moment rond 12 u was maar op de uitslaapkamer zakte ik ook steeds weer even weg natuurlijk. Ik weet nog dat ik me best 'zielig en alleen' voelde op een of andere manier, 8 operatiekamers dus ook een drukke uitslaapkamer, verpleging rent in de rondte en ik ervaarde dat als heel veel drukte waar ik maar tussen lag....klint zielig he? ;-) Op een gegeven moment kreeg ik een soort ijsje in m'n handen, daarmee kon ik mijn lippen bevochtigen en m'n mond van wat vocht voorzien, dat was fijn.
Geen idee hoeveel tijd er verstreken was maar ik werd naar zaal gereden. We lagen op een 4-persoonskamer, uiteindelijk lag ik daar met 2 dames uit mijn groep(duurde even voordat ik dat door had) en nog een heer die dezelfde operatie had gehad.
Vanaf toen begon de uitdaging van bijkomen, drinken, plassen etc.... En dat viel niet mee.....
Ik heb me behoorlijk verkeken op deze eerste 2 dagen in het ziekenhuis, ik heb dat best wel onderschat....(je vergeet het ook snel weer gelukkig) en heb me stiekem 's nachts wel even afgevraagd of ik dit echt wilde?? (heel kort hoor)
Het drinken viel niet mee, vooral water valt(nog steeds) gewoon zwaar, elk slokje bracht nogal wat teweeg, boeren, kokhalzen, overgeven(lucht) etc..... Maar toch wil je graag drinken want als je 500 ml vocht hebt gedronken mag het infuus eruit en mag je de volgende dag naar huis.... Al vrij snel lukte het om zelf naar de wc te lopen , dat was fijn, zeker 's nachts hebben we om de beurt het toilet bezocht, al was het alleen maar om even te bewegen, stukje te lopen want dat liggen op mijn rug in een ziekenhuisbed is niet ideaal, liggen op m'n zij ging nog niet helaas.
Maar goed, gelukkig werd het uiteindelijk ochtend... De eerste 2 dagen mag je alleen helder vloeibaar dus met thee en moeizaam met water lukte het toch om 500 ml te drinken dus werd er gezegd dat ik naar huis mocht die middag. Fijn natuurlijk al kon ik me er nog niet echt een beeld bij vormen want ik was echt nog wel heel slap en wat misselijk...
Om 13u hadden we nog wat uitleg van de arts over hoe en wat en werd er nog even op ons hart gedrukt rustig aan te doen: 'aan de buitenkant zien jullie maar 4 gaatjes maar aan de binnenkant is veel gebeurd en heeft er een zware operatie plaatsgevonden'.... En dat merkten we inderdaad...
Ik moest nog even laten zien dat ik mezelf de Fraxiparine injectie (tegen trombose) kon geven want dat moest ik thuis ook nog 8 dagen doen, gelukkig ging ook dat goed, ik zag daar tegenop maar door het gewoon te doen ging ik ook die drempel over. Om 13:30u werd ik opgehaald, beneden moesten we nog even langs de apotheek om de medicijnen op te halen, tijdens het wachten ben ik gaan zitten want wat was ik moe zeg....op dat soort momenten kende ik mezelf even niet terug.
Gelukkig ging de rit naar huis goed en was ik niet al te misselijk.
Tja en toen was ik thuis.... even zoeken waar ik lekker zat/lag en even m'n draai weer vinden.
De eerste nacht in mijn eigen bed heb ik meteen aardig geslapen, ik durfde nog niet op mijn zij te liggen dus was 's nachts vaak wakker. Zoekende hoe en wat ik het beste kon drinken, gewoon water ging inderdaad niet goed, daar waren we al op voorbereid, dus eerst met slimpie geprobeerd en later met Roosvicee, dat bleek bij mij het allerbest te gaan! Bouillon viel ook erg goed en fijn om wat zout binnen te krijgen. Degene die mij kennen weten dat ik een enorme theeleut ben maar helaas smaakte mijn favoriete thee helemaal niet meer zoals voor de operatie...bizar! Als ik de thee heel slap dronk ging het aardig maar nog steeds werd ik er niet heel enthousiast van. Ook mijn neus draaide overuren, ik rook alles heel erg sterk en dingen roken opeens heel anders....dat zal voornamelijk met de narcose te maken hebben.
Dag 3 mocht ik gaan beginnen met 'dik vloeibaar', dus optimel, gladde soep, yoghurt, kwark mocht ik gaan proberen. Nog steeds weinig trek en al helemaal geen honger dus soms maar iets proberen omdat de wekker ging, je moet toch proberen of je een en ander binnen kan krijgen om je niet al te slap te gaan voelen. Ook is het voor ons nu belangrijk om veel eiwitten binnen te krijgen om spierafbraak tegen te gaan. Optimel smaakte me niet, veel te zoet, kwark viel nog te zwaar, melk ging wel heel goed en smaakte me ook. Ik had vantevoren al een kippensoep ingevroren en in de blender gedaan, daar at ik soms wat van, viel goed maar ik had er nog weinig trek in.... Al met al kwam ik de eerste dagen goed door, steeds minder misselijk en hoefde bijna niet meer te kokhalzen. Kleine slokjes was echt wel nodig...
Op dag 3 begon ik me echt iets beter te voelen....en dat ging elke dag met stappen vooruit!
Hoe het mij verder verging de eerste week lezen jullie in mijn volgende blog!
Reageren mag maar is hier soms lastig door het blogprogramma.... leuk als je me ook volgt op facebook: Marie-Jose Keur- van Roosmalen of op instagram: Mjosekeur
Tot snel!
woensdag 18 januari 2017
Morgen is het zover...de operatie!
Morgen is het dan echt zover, de operatie staat gepland! Maanden naar toe geleefd en goed op voorbereid... Ik kreeg vandaag een aantal berichtjes van dames die de operatie al gedaan hebben en al een stuk verder zijn, 'het mooiste cadeau wat je jezelf ooit zal kunnen geven' schreven zij....prachtig! Allereerst omdat dat betekent dat zij nog steeds ontzettend blij zijn dat ze die stap genomen hebben voor zichzelf en ten tweede omdat ik het zelf ook zo zie.... een eenmalige kans om mijn lichaam te resetten, een kans om terug te komen op een goed gewicht en weer fit en sterk te worden...die kans heb ik met beide handen aangegrepen en heb er vertrouwen in dat dat voor mij ook inderdaad het mooiste cadeau gaat worden dat ik mezelf ga geven. Ik ben er klaar voor!!
De afgelopen 2 weken heb ik een verplicht dieet gevolgd, vetvrij en maar weinig calorieen, 3 shakes op een dag, 1 stuk fruit en wat gekookte groente en bouillon. Het is me heel goed afgegaan, de eerste dagen vond ik het moeilijkst, je lichaam gaat duidelijk 'ontsuikeren', ik kreeg hoofdpijn en regelmatig een hongergevoel... na 2 dagen was dat gelukkig over en kwam ik mijn dagen goed door. Fijn was het wel dat ik de eerste week toevallig heel veel aan het werk was, dat gaf fijne afleiding om lekker bezig te zijn. Na de eerste 2 dagen voelde ik me veel beter en had ik enorm veel energie. Gelukkig is dat de hele periode zo gebleven, veel energie en ik sliep 's nachts erg goed!
Ook moesten we deze 2 weken alvast beginnen met de voorgeschreven vitaminepil, een pil met hogere dosis die we levenslang zullen blijven slikken Er was gewaarschuwd dat de pil zwaar kon vallen, groepsgenoten werden er misselijk van en iedereen was een beetje aan het zoeken wat het juiste moment was om de pil in te nemen. Ik ben begonnen om de pil 's avonds voor het naar bed gaan te nemen, de eerste avond werd ik inderdaad erg misselijk en licht in mijn hoofd, de tweede avond werd ik wel een beetje misselijk maar veel minder dan de avond daarvoor. Vanaf toen heb ik geen last meer gehad gelukkig!
Vanavond mijn allerlaatste shake genomen, ook weer fijn want die begin ik nu best wel zat te worden... Vandaag een pan kippen/groentesoep gemaakt, met de staafmixer glad gemaakt en in heel kleine bakjes gedaan, die staan vast klaar voor na de operatie. De dag van de operatie en de dag erna mag ik alleen water,thee en bouillon. Vanaf dag 3 komen daar een aantal produkten bij maar daarover meer in mijn volgende blog, dan praat ik jullie bij over hoe het gaat en wat ik mag/kan eten/drinken.
Ondertussen is het bijna bedtijd, mijn telefoon ontploft van lieve berichten, meelevende reacties en mooie wensen... ik heb moeite om alles te beantwoorden en hoop maar dat ik niets over sla. Zo bijzonder hoeveel mensen eraan denken, ermee bezig zijn en dat laten weten, zelfs in het winkelcentrum werd ik 3x aangesproken door mensen die het onthouden hadden en me sterkte wensten. Super attent allemaal, dat voelt heel fijn!
Vanaf morgen zal ik korte updates op facebook zetten en zodra ik kan zal ik hier weer een blog plaatsen om jullie op de hoogte te houden.
Tot snel! Nu eerst mijn tas inpakken voor de grootste stap richting Marie-Jose2.0!!
Facebook: Marie-Jose Keur - van Roosmalen
De afgelopen 2 weken heb ik een verplicht dieet gevolgd, vetvrij en maar weinig calorieen, 3 shakes op een dag, 1 stuk fruit en wat gekookte groente en bouillon. Het is me heel goed afgegaan, de eerste dagen vond ik het moeilijkst, je lichaam gaat duidelijk 'ontsuikeren', ik kreeg hoofdpijn en regelmatig een hongergevoel... na 2 dagen was dat gelukkig over en kwam ik mijn dagen goed door. Fijn was het wel dat ik de eerste week toevallig heel veel aan het werk was, dat gaf fijne afleiding om lekker bezig te zijn. Na de eerste 2 dagen voelde ik me veel beter en had ik enorm veel energie. Gelukkig is dat de hele periode zo gebleven, veel energie en ik sliep 's nachts erg goed!
Ook moesten we deze 2 weken alvast beginnen met de voorgeschreven vitaminepil, een pil met hogere dosis die we levenslang zullen blijven slikken Er was gewaarschuwd dat de pil zwaar kon vallen, groepsgenoten werden er misselijk van en iedereen was een beetje aan het zoeken wat het juiste moment was om de pil in te nemen. Ik ben begonnen om de pil 's avonds voor het naar bed gaan te nemen, de eerste avond werd ik inderdaad erg misselijk en licht in mijn hoofd, de tweede avond werd ik wel een beetje misselijk maar veel minder dan de avond daarvoor. Vanaf toen heb ik geen last meer gehad gelukkig!
Vanavond mijn allerlaatste shake genomen, ook weer fijn want die begin ik nu best wel zat te worden... Vandaag een pan kippen/groentesoep gemaakt, met de staafmixer glad gemaakt en in heel kleine bakjes gedaan, die staan vast klaar voor na de operatie. De dag van de operatie en de dag erna mag ik alleen water,thee en bouillon. Vanaf dag 3 komen daar een aantal produkten bij maar daarover meer in mijn volgende blog, dan praat ik jullie bij over hoe het gaat en wat ik mag/kan eten/drinken.
Ondertussen is het bijna bedtijd, mijn telefoon ontploft van lieve berichten, meelevende reacties en mooie wensen... ik heb moeite om alles te beantwoorden en hoop maar dat ik niets over sla. Zo bijzonder hoeveel mensen eraan denken, ermee bezig zijn en dat laten weten, zelfs in het winkelcentrum werd ik 3x aangesproken door mensen die het onthouden hadden en me sterkte wensten. Super attent allemaal, dat voelt heel fijn!
Vanaf morgen zal ik korte updates op facebook zetten en zodra ik kan zal ik hier weer een blog plaatsen om jullie op de hoogte te houden.
Tot snel! Nu eerst mijn tas inpakken voor de grootste stap richting Marie-Jose2.0!!
Facebook: Marie-Jose Keur - van Roosmalen
zaterdag 7 januari 2017
Datum voor mijn gastric bypass is bekend!
En dan opeens is het al bijna zover.... Tussen kerst en oud en nieuw kreeg ik de datum te horen, op 19 januari word ik geopereerd! Door de drukte rond mijn werk en de feestdagen was ik er even iets minder mee bezig maar nu de datum bekend is leef ik er volop naar toe. Onze groep van 10 personen wordt op 4 verschillende dagen geopereerd maar allemaal ongeveer in dezelfde periode zodat we ook het na-traject weer samen kunnen doorlopen. En ik had het niet verwacht maar het blijkt super fijn te zijn om dit met een groep te doen, nu hebben we ook wel een hele leuke groep natuurlijk maar het is erg fijn om alles te kunnen delen met elkaar en vooral alle vragen te stellen, er weet altijd wel iemand een antwoord... ;-) Ik heb veel aan alle tips&tricks van iedereen.
Inmiddels ben ik begonnen aan het speciale dieet dat voorgeschreven wordt door het ziekenhuis en de kliniek. Het blijkt dat ze hiervoor bij elk ziekenhuis andere richtlijnen hebben maar ik heb juist voor Beverwijk gekozen omdat daar de resultaten(vooral op langere termijn) zo goed bleken te zijn dat ik uiteraard hun richtlijnen en adviezen volg.
De 2 weken voor de operatie volgen we een vetvrij dieet, dit dieet heeft als doel de lever te laten krimpen, zodat de maag beter zichtbaar en makkelijker toegankelijk wordt tijdens de operatie.
Het dieet ziet er als volgt uit:
3x per dag een shake als maaltijdvervanger, modifast wordt daarbij aangeraden maar een ander produkt zou ook mogen. Uiteraard raden artsen en diëtisten shakes heel erg af in een normale situatie en we mogen ze dan na de operatie ook nooit meer nemen maar voor de 2 weken voor de operatie wordt er een uitzondering gemaakt en blijkt het goed te werken om de lever te laten krimpen.
Naast deze shake mogen we gebruiken:
heldere bouillon 1x per dag
maximaal 1 portie fruit per dag.
Onbeperkt:
*water
*thee (zonder melk en/of suiker
*koffie (zonder melk en/of suiker)
*suikervrije, calorie arme dranken
*light frisdranken
*gekookte groente (muv peulvruchten, mais, avocado, bietjes)
*rauwkost
Ik ben nu een paar dagen bezig en eigenlijk alleen de eerste dag enorme hoofdpijn gehad maar dat is logisch....
Ook moeten we alvast met het vitamine supplement beginnen dat we levenslang blijven innemen, dat is een Multi vitamine met een gigantisch hoge dosis, na de operatie nemen we door de bypass minder op uit onze voeding en de voeding tegenwoordig levert ons al wat minder vitaminen dan 'vroeger' vandaar dat we dat altijd als supplement zullen blijven nemen.
Die pil nemen we dus nu al en de bijwerkingen daarvan zijn nogal verschillend per persoon, ik was er de eerste keer wel erg misselijk van en werd wat licht in m'n hoofd maar de 2de keer gaf het al bijna geen last meer. Iemand anders uit de groep was er wel echt een paar dagen achter elkaar misselijk van, dan kan je gaan experimenteren met het moment van innemen... Op een volle maag of voor het naar bed gaan kan dan beter werken.
Nu is het dus aftellen geblazen.... vrijwel alles is geregeld, het rooster voor mijn werk is gemaakt, als alles volgens plan verloopt hoop ik 6 feb weer rustig aan op mijn werk te verschijnen... we zullen zien!
Verder voel ik wel wat spanning opkomen, vooral voor de operatie, die mag wat mij betreft voorbij zijn. Mijn rugoperatie was een spoed operatie dus had geen tijd om na te denken en voor ik het wist was ik onder zeil, deze keer zal ik dat bewuster meemaken en natuurlijk schieten dan ook de risico's door mijn hoofd, daar sta ik niet te lang bij stil. De resultaten van de chirurgen geven mij genoeg vertrouwen om het te ondergaan en ik kijk uit naar mijn nieuwe leven, ik weet waar ik het voor doe en ik wil er voor gaan.
Mijn volgende blog zal net voor de operatie nog zijn om de laatste ontwikkelingen met jullie te delen!
Keep you posted!!
Reageren hieronder is soms lastig dus een berichtje of reactie op mijn Facebook vind ik altijd leuk!
FB: Marie-Jose Keur - van Roosmalen
Instagram: Mjosekeur
Liefs M-J
Inmiddels ben ik begonnen aan het speciale dieet dat voorgeschreven wordt door het ziekenhuis en de kliniek. Het blijkt dat ze hiervoor bij elk ziekenhuis andere richtlijnen hebben maar ik heb juist voor Beverwijk gekozen omdat daar de resultaten(vooral op langere termijn) zo goed bleken te zijn dat ik uiteraard hun richtlijnen en adviezen volg.
De 2 weken voor de operatie volgen we een vetvrij dieet, dit dieet heeft als doel de lever te laten krimpen, zodat de maag beter zichtbaar en makkelijker toegankelijk wordt tijdens de operatie.
Het dieet ziet er als volgt uit:
3x per dag een shake als maaltijdvervanger, modifast wordt daarbij aangeraden maar een ander produkt zou ook mogen. Uiteraard raden artsen en diëtisten shakes heel erg af in een normale situatie en we mogen ze dan na de operatie ook nooit meer nemen maar voor de 2 weken voor de operatie wordt er een uitzondering gemaakt en blijkt het goed te werken om de lever te laten krimpen.
Naast deze shake mogen we gebruiken:
heldere bouillon 1x per dag
maximaal 1 portie fruit per dag.
Onbeperkt:
*water
*thee (zonder melk en/of suiker
*koffie (zonder melk en/of suiker)
*suikervrije, calorie arme dranken
*light frisdranken
*gekookte groente (muv peulvruchten, mais, avocado, bietjes)
*rauwkost
Ik ben nu een paar dagen bezig en eigenlijk alleen de eerste dag enorme hoofdpijn gehad maar dat is logisch....
Ook moeten we alvast met het vitamine supplement beginnen dat we levenslang blijven innemen, dat is een Multi vitamine met een gigantisch hoge dosis, na de operatie nemen we door de bypass minder op uit onze voeding en de voeding tegenwoordig levert ons al wat minder vitaminen dan 'vroeger' vandaar dat we dat altijd als supplement zullen blijven nemen.
Die pil nemen we dus nu al en de bijwerkingen daarvan zijn nogal verschillend per persoon, ik was er de eerste keer wel erg misselijk van en werd wat licht in m'n hoofd maar de 2de keer gaf het al bijna geen last meer. Iemand anders uit de groep was er wel echt een paar dagen achter elkaar misselijk van, dan kan je gaan experimenteren met het moment van innemen... Op een volle maag of voor het naar bed gaan kan dan beter werken.
Nu is het dus aftellen geblazen.... vrijwel alles is geregeld, het rooster voor mijn werk is gemaakt, als alles volgens plan verloopt hoop ik 6 feb weer rustig aan op mijn werk te verschijnen... we zullen zien!
Verder voel ik wel wat spanning opkomen, vooral voor de operatie, die mag wat mij betreft voorbij zijn. Mijn rugoperatie was een spoed operatie dus had geen tijd om na te denken en voor ik het wist was ik onder zeil, deze keer zal ik dat bewuster meemaken en natuurlijk schieten dan ook de risico's door mijn hoofd, daar sta ik niet te lang bij stil. De resultaten van de chirurgen geven mij genoeg vertrouwen om het te ondergaan en ik kijk uit naar mijn nieuwe leven, ik weet waar ik het voor doe en ik wil er voor gaan.
Mijn volgende blog zal net voor de operatie nog zijn om de laatste ontwikkelingen met jullie te delen!
Keep you posted!!
Reageren hieronder is soms lastig dus een berichtje of reactie op mijn Facebook vind ik altijd leuk!
FB: Marie-Jose Keur - van Roosmalen
Instagram: Mjosekeur
Liefs M-J